De woorden van zijn vingers

Mijn eerste jeugdboek ( 15+ verschijnt in oktober).

De zin om me eens aan een langer verhaal te wagen, bestond al lang. Er zat al jaren iets klaar in een hoekje van mijn hoofd maar ik voelde dat dit me zo zou opslorpen dat ik er tijd voor nodig had. Veel tijd.

En met drie kleine kinderen is die tijd er gewoon niet. Toen ook de jongste naar school ging en ik even tussen twee jobs zat, liet ik de eerste woorden los op papier. En wat ik voorspeld had, kwam uit. Algauw liet het verhaal me niet meer los. Het was heel fijn om me zo te verdiepen in mijn personages, en door een onderwerp te kiezen waar ik eigenlijk niets over wist (doofheid), heb ik heel veel interessante en fijne mensen ontmoet. Ze hebben allemaal bijgedragen aan dit verhaal, het gemaakt tot wat het nu is.

Ik kijk er erg naar uit het boek eindelijk in handen te hebben en hoop dat de jeugd door dit verhaal even stil blijft staan bij wat doofheid kan betekenen.

Ik woon in twee huizen

Mijn jongste prentenboek.

Een gevoelig thema waar jammer genoeg nood aan is.

Een kennis die in een echtscheiding verwikkeld was, vroeg me naar boekentips om het voor haar driejarig dochtertje wat bespreekbaar te kunnen maken. De prentenboeken die ik vond waren allemaal voor oudere kleuters. Veel tekst, moeilijke woorden,...Dus ging ik zelf aan de slag. Het was niet gemakkelijk, want ik moest aandacht geven aan de negatieve gevoelens die bij een scheiding horen maar ik mocht ook niet vervallen in puur kommer en kwel, daar heeft een kleuter in die situatie niks aan. Ook te veel vergoelijken kon niet, want dan kan het kind zich niet vereenzelvigen met het hoofdpersonage. Elke scheiding is anders, veelal is er een nieuwe partner in het spel maar ik koos er bewust voor daar niet mee te werken, dat maakte het te gecompliceerd en dan zit je al gauw met een schuldkwestie. Omdat er haast bij elke scheiding verhuisd wordt, besloot ik om vanuit dat gegeven te vertrekken. Voor een kind is dat meestal ook het ingrijpendst en een duidelijk teken dat het niet meer wordt als voorheen. Ik hoop dat dit verhaaltje hulp en zo nodig troost kan bieden aan ouders en kinderen in een moeilijke periode.

Nynke Talsma maakte dit keer de illustraties. Haar aandoenlijke stijl brengt warmte, zachtheid en zelfs wat humor bij dit beladen onderwerp.

Broertje te koop

Ook dit verhaaltje bestaat al lang maar het boekje is nog niet zo oud.

Na de geboorte van onze zoon vond ik dat het allemaal nogal meeviel met de jaloezie van onze oudste dochter. Ze begon niet weer in haar broek te plassen, was niet ondeugender dan voorheen en behandelde de nieuwkomer met respect. Tot we samen het geleende speelgoed van de speel-o-theek weer bij elkaar zochten. Ik vroeg haar na te kijken of we alles hadden, waren we niets vergeten, want de drie weken uitleentermijn was om. Dochterlief van twee-en-half bekeek het uitgestalde speelgoed met een bedenkelijke blik, liet een zoekend "euh" horen en zei dan, zo nonchalant mogelijk: "Broertje ook terugbrengen??" Toen werd duidelijk dat voor haar de uitleentermijn van die kersverse broer ook al lang verstreken was. Het was fijn voor even, nu had ze er wel genoeg van, weg met die handel. Ergens wist ze wel dat ik die indringer allesbehalve wou afstaan maar het leek haar het proberen waard. Vreemd genoeg brak er na dit voorval een nogal jaloerse periode aan( waarin het haar vrolijke babybroertje zelfs verboden werd nog naar haar te kijken) en voilà,...het idee voor een nieuw verhaaltje was geboren. Algauw bleek dat er genoeg zussen en broers waren die af en toe meer dan genoeg hadden van hun jongste spruit en het boekje is dan ook in meerdere talen een succes.

Heel fijn dat ik voor dit boekje weer met Marja kon samenwerken, haar tekeningen vullen de tekst prima aan.

Lieve, stoute zon

Dit boekje schreef ik in opdracht van de uitgeverij. Het past in de "Bij de hand" reeks en biedt dus ook informatie rond een thema. In dit geval is dat zonnebrand. Het was leuk om te schrijven, omdat ik er gemakkelijk eigen ervaringen kon instoppen. Onze jaarlijkse vakanties aan de kust waren een dankbare inspiratiebron. Het weekt ook altijd eigen "zonnebrandverhalen" los bij de kinderen waaraan ik dit voorlees. Marijke Van Veldhoven maakte de toffe tekeningen. Heel mooi hoe ze hetzelfde onderwerp ( het insmeren van het jongetje) telkens anders weet neer te zetten. De tweede verhaallijn met de hond, die de meeste kinderen pas bij het herlezen zien, was haar idee. Het geeft het verhaaltje nog meer zwier.

Echt handig als je met een kind zit dat een hekel heeft aan smeerbeurten!

Op slot

Mijn debuut is intussen alweer zeven jaar oud. Dat is bejaard in de boekenwereld en het wordt dan ook, jammer genoeg, niet meer herdrukt. Dit boekje zorgde ervoor dat ik de smaak te pakken kreeg. Schrijven, ik deed het altijd al maar nu waren mijn schrijfsels ook een boek geworden, met een kaft en echte illustraties. "Op slot" werd negen keer vertaald, ik stond er toen niet zo bij stil hoe uitzonderlijk dat was. Het is fijn om nu te ontdekken dat kinderen het boekje kennen, ook oudere kinderen, die zeggen: "O ja, dat heeft mijn mama vroeger nog voor me gelezen!"

Marja Meijer maakte de sprekende tekeningen, mijn tekst klikte met haar stijl en ook tussen ons zat het meteen goed. Marja is een fijne dame, ik hoop nog vaak met haar te mogen werken.

Een blog

Met mijn eerste jeugdboek in aantocht, leek het me een goed idee om een blog te beginnen. De jeugd zit nu eenmaal op internet en, anders dan de lezers van mijn prentenboeken, zullen ze zelf op zoek gaan naar informatie. Bij deze.
"De woorden van zijn vingers", verschijnt begin oktober. Ook mijn vierde prentenboekje "Ik woon in twee huizen" zal dan in de winkels liggen.
Verdere info over mijn ander werk volgt nog. Tot dan kan je terecht bij de webstek van Clavis uitgeverij. ( zie links)