dinsdag 23 september 2008

Broertje te koop



Ook dit verhaaltje bestaat al lang maar het boekje is nog niet zo oud.
Na de geboorte van onze zoon vond ik dat het allemaal nogal meeviel met de jaloezie van onze oudste dochter. Ze begon niet weer in haar broek te plassen, was niet ondeugender dan voorheen en behandelde de nieuwkomer met respect. Tot we samen het geleende speelgoed van de speel-o-theek weer bij elkaar zochten. Ik vroeg haar na te kijken of we alles hadden, waren we niets vergeten, want de drie weken uitleentermijn was om. Dochterlief van twee-en-half bekeek het uitgestalde speelgoed met een bedenkelijke blik, liet een zoekend "euh" horen en zei dan, zo nonchalant mogelijk: "Broertje ook terugbrengen??" Toen werd duidelijk dat voor haar de uitleentermijn van die kersverse broer ook al lang verstreken was. Het was fijn voor even, nu had ze er wel genoeg van, weg met die handel. Ergens wist ze wel dat ik die indringer allesbehalve wou afstaan maar het leek haar het proberen waard. Vreemd genoeg brak er na dit voorval een nogal jaloerse periode aan( waarin het haar vrolijke babybroertje zelfs verboden werd nog naar haar te kijken) en voilĂ ,...het idee voor een nieuw verhaaltje was geboren. Algauw bleek dat er genoeg zussen en broers waren die af en toe meer dan genoeg hadden van hun jongste spruit en het boekje is dan ook in meerdere talen een succes.


Heel fijn dat ik voor dit boekje weer met Marja kon samenwerken, haar tekeningen vullen de tekst prima aan.

Lieve, stoute zon




Dit boekje schreef ik in opdracht van de uitgeverij. Het past in de "Bij de hand" reeks en biedt dus ook informatie rond een thema. In dit geval is dat zonnebrand. Het was leuk om te schrijven, omdat ik er gemakkelijk eigen ervaringen kon instoppen. Onze jaarlijkse vakanties aan de kust waren een dankbare inspiratiebron. Het weekt ook altijd eigen "zonnebrandverhalen" los bij de kinderen waaraan ik dit voorlees. Marijke Van Veldhoven maakte de toffe tekeningen. Heel mooi hoe ze hetzelfde onderwerp ( het insmeren van het jongetje) telkens anders weet neer te zetten. De tweede verhaallijn met de hond, die de meeste kinderen pas bij het herlezen zien, was haar idee. Het geeft het verhaaltje nog meer zwier.


Echt handig als je met een kind zit dat een hekel heeft aan smeerbeurten!